Kwetsbaarheid. Misschien is de gedachte onkwetsbaar te zijn een illusie en precies hetgeen wat ons vooral kwetsbaar maakt. De verwachting dat we niet te kwetsen zijn. Uiteindelijk zijn we allemaal te kwetsen, allemaal kwetsbaar.
Hoe groot en hoe sterk we ook zijn. We hebben allen onze zwakke plek. Onze wonden die we verstoppen. Onze gezichten die we denken te verbergen. Soms willen we gekwetst worden, om te voelen dat we leven. Verslaafd aan de spanning die drama met zich meebrengt.
Het is pas echt als je ervoor moet vechten en bloeden. Dat wat makkelijk komt zal makkelijk gaan. Is dat ook zo?
Ik denk dat we het meest kwetsbaar zijn wanneer we bij onszelf vandaan gaan. Ons laten verleiden de luchtkastelen binnen te gaan en ons onder te dompelen in de leugen. We zijn het meest kwetsbaar wanneer we onze eigen grenzen passeren en die passeren meestal wanneer we niet meer vanuit onszelf maar vanuit de ander denken. Bij jezelf vandaan dus.
Wanneer je met de ander bezig bent, ben je niet meer aanwezig. Zie je jezelf niet meer goed. En wanneer je jezelf niet ziet, gaat een ander er met jou vandoor. Kwetsbaarheid is bereid zijn.
Bereid zijn om je hart te openen en alle onzekerheden te omarmen. Want in kwetsbaarheid ligt kracht. In kwetsbaarheid vind je het vuur van het leven.
Het zijn die momenten dat wij open zijn, verwachtingsloos zijn, in het moment zijn dat we voelen dat we leven. We willen dat gevoel niet verliezen, dus willen we controle. Over de ander, over de situatie. Zodat we de kans om gekwetst te raken zo klein mogelijk maken. Denken we. Zo vervallen we in strategieën die we ooit geleerd hebben en die ooit heus wel eens effectief waren. Alleen nu niet meer. En juist dat maakt ons kwetsbaar. We gaan uit verbinding en in strategie. Bij onszelf vandaan. Niet meer in verbinding vanuit het hart. Niet meer open.
Strategieën maken je kwetsbaar. Oude patronen die nu niet meer bij je passen, maar waar je hardnekkig aan vast houdt kosten enorm veel energie. Doordat het niet meer bij je past creëer je steeds situaties van spanning. Heel vermoeiend.
Dat wat je doet en diegene wie je bent zitten niet meer op 1 lijn. Je gedrag en jij gaan verschillende kanten op.
Het gaat mis in de uitvoering. Je voelt dat je A wilt doen, maar je doet B. Omdat je dat gewend bent. Dat zorgt voor stuurloosheid en onrust en juist DAT maakt je kwetsbaar. Het eeuwig twijfelen ondermijnt je zelfvertrouwen en maakt je zwakker en kleiner dan je in werkelijkheid bent. Maar dat zie je niet. In plaats daarvan hang je er nog steviger in. Loslaten komt niet in je op. Je moet en je zal. Door roeien en ruiten. Als iets niet werkt heb jij daar ook je aandeel in, pak het op en pak het aan.
Oude wonden
Wanneer wij met veel onrust en emotie op iets reageren waarbij we feitelijk niet zo heftig zouden hoeven reageren, dan zitten we op een golf vanuit een ouder vat. We projecteren iets. Deze nieuwe situatie triggert oude angsten en overlevingsstrategieën omdat je er iets in herkent. Zie het als een cadeau om er dit keer los van te komen. Een strategie is meestal een logisch (kind) antwoord op een onlogische situatie met als enig doel om te overleven. Wees je bewust waar vanuit je projecteert en dat het nu niet meer hoeft.
De angst dat de ander je niet voor vol aan ziet, dat jij het niet waard bent. Niet goed genoeg bent…. komt omdat jij jou niet ziet En daar ligt en belangrijke link met kwetsbaarheid. Zichtbaar zijn maakt kwetsbaar. Wat als de ander het ook ziet…dat jij het niet waard bent……Dus verstoppen we onszelf en geloven we in de illusie van onkwetsbaarheid en controle.
We verdoven onszelf en sluiten ons af. Daarmee zetten we andere kwaliteiten ook in de vriezer; ik noem er en paar …creativiteit, passie, verbinding. In verbinding ligt kwetsbaarheid, we worden zichtbaar. Het maakt niet uit of je je met een project, relatie of iets ander verbindt, in verbinding ligt kwetsbaarheid.
Kwetsbaarheid en kracht komen uit dezelfde bron. Je raakt gekwetst in het leven. .thats life. Hoe eerder je dat omarmt, hoe eerder jij jezelf bevrijdt. Heb lief, neem risico’s, ga op avontuur -wat jouw avontuur ook is- Verbind je met dat wat je in je vel doet schudden en doet lachen. Ga het aan. Helemaal. Leef! Sterven kan altijd nog.
Lach, huil, bid, schreeuw, praat, wees stil, zing, vertel, deel, geniet, keer naar binnen, keer naar buiten, dans, schilder, wees lui, wees actief, ga het helemaal aan…Leef! ……De wereld is mooier met jou.