Wat nou als we de dag zouden beginnen met een glimlach in onze ogen? Wat nou als we die glimlach zouden bewaren ook al belanden we in de file, is de supermarkt veel te druk, jengelt je kind erop los, rijdt er iemand niet door op de linker baan, is je partner chagrijnig en gaat het allemaal even niet zoals je wil…
Wat nou als we de dag en al haar uitdagingen met een glimlach in onze ogen zouden benaderen en dat oefenen.
En telkens als we merken dat onze ogen niet meer lachen brengen we haar terug in onze ogen. Geen strakgetrokken nep lach. Ik bedoel het licht aan doen, van binnenuit.
Wat nou als we elkaar de glimlach in onze ogen zouden schenken. En zouden blijven schenken ook wanneer de ander zijn of haar glimlach verstopt heeft. Je kent het verhaal niet dat de ander de glimlach in de ogen deed beschermen. Schenk daarom wat je kunt geven, de glimlach in jouw ogen.
Wanneer we haar weer zouden laten zien…..Wat zouden we dan aanspreken in de ander? Zou het de ander dan uitnodigen om ook de maskers te laten vallen en elkaar met een glimlach te zien?
Speel ermee. Blijf stralen, blijf je mooie zelf. This is just a ride.