De schaduw is alles waarvan wij geleerd hebben dat het niet wenselijk is in de cultuur, het gezin en het ‘systeem’ (sociaal – educatief-economische omgeving,) waarin we opgroeien. Iedereen heeft schaduwzelven en hoewel de term schaduw is geïntroduceerd door professor Jung is ze even oud als de wereld.
De oude Grieken bijvoorbeeld, gaven uiting aan de schaduw door eens in de zoveel tijd op de heuvels bij de tempel van Delphi een orgie te organiseren. De Romeinen hadden hun arena’s waarin de zucht naar bloed en geweld ‘gecontroleerd’ mocht losbarsten en de menigte joelend en met volle teugen kon genieten.
Daarbij dragen we ook bij aan de collectieve schaduw. Iedereen lijkt oorlogen, moorden, kinderporno, verkrachtingen, etc, te verachten Toch toont het wereldtoneel ons een heel ander en corrupt verhaal. Zo als de vleugels van een vlinder en orkaan kunnen veroorzaken is het de collectieve schaduw dat zich in alle excessen op het wereldtoneel vertoont, de orkaan, de uitkomst van het onderdrukken van onze schaduw op individueel niveau. Al vanaf dat de mens bestaat.
Hoe ontstaat ze?
Je leert al op hele jonge leeftijd te delen, vriendelijk te zijn, jezelf niet al te geweldig te vinden, te lachen, te guiten, te pleasen. Niet op te springen wanneer jij een tien haalt voor een tentamen en een vriendin een twee.
Terwijl je eigen weg gaan, huilen, woede, frustratie aanvallen, de chocolade reep voor jezelf willen houden, je ruimte in nemen, je stem luid en duidelijk laten horen, heel veel bewegen, trots zijn op jezelf…etc…. heel andere reacties opleveren. Het gevoel dat je zelf weer van die reactie krijgt als kind is al helemaal niet leuk. Je (zijn) wordt voor je gevoel op dat moment afgewezen. Dat voelt heel onprettig dus knikker je dat wat dat gevoel veroorzaakt de schaduw in. Dat maakt het leven een stuk makkelijker. En dat is ook heel logisch om te doen op dat moment. Tegelijkertijd leer je waar je macht mee kunt uitoefenen op je omgeving.
Hoe herken je je schaduw?
Je herkent je schaduw in je projecties, alles wat wij in de ander zien, ook bewondering, is een projectie. Wij zien iets van onszelf in de ander. Wanneer wij een sterke emotie in ons lichaam ervaren, wanneer we merken dat het iets met ons doet, het blijft hangen, we praten of denken er veel over, wanneer we ergens maar niet over uit kunnen, hebben we te maken met een projectie en dus met de schaduw. Een deel van jezelf waar jij je nog onbewust van bent.
Emoties en lichamelijke reacties zijn het startschot om te ervaren en te onderzoeken wat er allemaal in je lichaam gebeurt en er vervolgens nieuwsgierig naar te zijn. Welke emotie ervaar ik? Waar in mijn lichaam? Voelt alsof? Als de emotie zou kunnen praten wat zegt het dan? Wat wordt in jou getriggerd? Wat zie je in die ander dat jij niet mag ,veracht of durft te zijn? Onderzoek jezelf
Waarom zou je schaduw willen leren kennen? Wat levert het op?
Door je schaduw te leren kennen en te integreren breng je jezelf in balans, door jezelf in balans te brengen, breng je automatisch ook je leven en alles wat daarmee verbonden is in balans. En ook mooi, het draagt bij aan het in balans brengen van de wereld.
Jij doet er toe.
Let de komende tijd eens extra op je spiegels. Welke mensen en gedragingen triggeren jou? Anderen kunnen je zowel positief (bewondering) als negatief (er niet over – uit – kunnen), triggeren. Zodra het je iets doet en blijft plakken. hangen, doorsudderen is het meestal projectie en dus je schaduw die je ziet. Observeer jezelf en let eens op wanneer welke patronen op aan springen. Wat zie je? Wat projecteer je? Welke dans herken je?
Ontdek jezelf, wees nieuwsgierig naar jezelf, je leeft je hele leven met jou.
Wil je meer informatie of wil je graag een afspraak maken? Neem dan gerust contact op!