Ze was van adel en 12 toen ze trouwde. Haar echtgenoot was begin dertig. Alles waar ze als meisje over gefantaseerd had, bleek in de realiteit vies tegen te vallen. Over haar leven had ze nauwelijks iets te zeggen. Ze was een pion, handelswaar en later niets meer dan fokvee. Net als haar drie dochters. Ze had moeite om haar lot als hooggeboren vrouw te accepteren. Zelfs over haar kinderen had ze niks te zeggen.
Ze had het geprobeerd maar het had niets uitgehaald. Ze benijdde de arme mensen. Zij hadden meer te zeggen over hun leven dan zij. Zij mochten hun geliefdes kiezen, hun kinderen zelf opvoeden. De kleinkinderen groeide vaak vlak in de buurt op. Ze waren dan wel arm, maar hadden een beter leven dan zij. Ze wilde nooit meer rijk zijn, ze wilde vrij zijn.
In dit leven was geld juist verbonden met vrijheid, maar de overtuiging die in de wortel zat werkte dat tegen. Ze had het of heel erg druk en veel te besteden maar ze had geen tijd. Ze maakte dan erg lange dagen en in het weekend was ze uitgeput. Of ze had nauwelijks inkomen en heel veel vrijheid om die tijd in te vullen zoals ze wilde, alleen geen geld om iets te doen. Ze werd moedeloos van dit alles of niets patroon dat zich bleef herhalen en besloot om regressietherapie uit te proberen, gezien het andere dat ze gedaan had niet werkte.
Het leven als vrouw van adel, waarin ze nauwelijks iets te zeggen had over het verloop van haar leven maar wel veel rijkdom had, liet haar met het gevoel van gevangenschap zitten. De mensen die nauwelijks geld hadden waren in haar ogen wel vrij om te doen wat ze wilden. Vooral trouwen wie ze wilden en ook ze konden hun kinderen blijven zien.
De enigen die ze werkelijk had liefgehad in haar leven waren haar kinderen en die waren haar afgenomen.
Rondom haar dood zette dit zich vast in de vorm van een overtuiging. Rijkdom en geld werden synoniem voor gevangenschap en wanneer je arm was, was je pas echt vrij.
In haar leven nu was vrijheid ook een thema. Vaste contracten en relaties trokken haar niet aan, het gevoel van gevangenschap uitte zich ook daarin. Ze wilde kunnen blijven kiezen, vrij zijn. Al deed ze er weinig mee, want steeds als haar voorwaarden op vrijheid er waren, ontbrak het geld er ook echt iets mee te doen.
Het leven van deze adel vrouw bleek een belangrijke schakel in het gevoel van vrijheid en een constante stroom in financiën.
Ook een regressie ervaren? KLIK HIER voor meer informatie of stuur mij een mail.